Kaplica dworska w kształcie rotundy, wzniesiona jednocześnie ze dworem, według projektu Jakuba Kubickiego, pod wezwaniem św. Anny, fundacji Konstancji z Morochowskich Nowomiejskiej, prababki pisarza. Klasycystyczna. Murowana z cegły, otynkowana, na rzucie koła, z dwoma ryzalitami na osi; przy frontowym – portyk, od tyłu – absyda zamknięta łukiem segmentowym. Portyk kaplicy joński, ma dwie kolumny, ponad nimi znajduje się gzymsowy, trójkątny fronton, zwieńczony szczytem schodkowym z krzyżem. Wnętrze kaplicy nakryte jest pozornym, kopulastym sklepieniem. Dach pierwotnie kryty gontem, obecnie blachą. W cokół kaplicy wmurowano prostokątne epitafia rodzinne w układzie chronologicznym m. in. Wojciecha Nowomiejskiego z herbem „Rawicz” – męża fundatorki kaplicy, pradziada pisarza.
Usytuowana na północnym skraju parku, za fosą, otoczona drzewami urokliwa świątynia użyczana jest miejscowej parafii.