Wystawa czasowa pt. „Modlitwy serca Józefa Ignacego Kraszewskiego” została zorganizowana, aby pokazać wpływ wartości chrześcijańskich, wyniesionych z dzieciństwa spędzonego w Romanowie, na postawę życiową i twórczość autora „Starej Baśni”. Ukazuje ona Józefa Ignacego Kraszewskiego jako człowieka wiary i pokory.
Na wystawie zaprezentowane zostały: wybrane utwory poetyckie Pisarza, świadczące o jego religijności, fragmenty utworów powieściowych, „Przemówienie”, wygłoszone w dniu jego Jubileuszu 50-lecia pracy literackiej oraz wybrana korespondencja, zapiski pamiętnikarskie i więzienne. W jednej z gablot znajdują się utwory powieściowe Józefa Ignacego Kraszewskiego, z mottami z Pisma Świętego, umieszczonymi na stronach tytułowych. Na ścianach wiszą rysunki i akwafory, m.in. rysunek „Modlitwa przed Krzyżem”, będący własnością Polskiej Akademii Umiejętności. Na wystawie znajdują się drogie pamiątki rodzinne m.in. „Korona Niebieska”- modlitewnik z 1727 roku, który był własnością praprababki Józefa Ignacego Kraszewskiego - Barbary Ludowiki z Dłuskich Nowomiejskiej. Przechodził on z pokolenia na pokolenie jako droga rodzinna relikwia. Autor „Starej Baśni” napisał o nim: „Książka ta w życiu miała inne znaczenie. Była to towarzyszka w dobrej i złej, a nade wszystko w złej doli, książka, z której płynęła pociecha w duszę, na którą spływały łzy, z niej się czerpało natchnienie, męstwo, nadzieja.” W jednej z gablot znajduje się kolejna wspaniała pamiątka rodzinna - złoty pierścionek z XVIII wieku, który według relacji rodzinnej prababka Pisarza Konstancja z Morochowskich Nowomiejska ofiarowała swojej córce Annie w dniu jej I Komunii Świętej. W klejnociku tym zostały oprawione trzy półszlachetne kamienie oznaczające wiarę, nadzieję i miłość jako kardynalne dary Ducha Świętego. Ponadto pokazana jest „Modlitwa idąc do ślubu” z 1837 roku, będąca własnością Zofii z Woroniczów Kraszewskiej – żony Pisarza. W kolejnej gablocie znajduje się powieść historyczna o obronie Jasnej Góry pt. „Kordecki”, z autografem Autora i dedykacją arcybiskupowi Ignacemu Hołowińskiemu. Za tę powieść Józef Ignacy Kraszewski w 1855 roku otrzymał specjalny przywilej zakonu OO. Paulinów w Częstochowie.
Koleją wspaniałą pamiątką świadczącą o religijności rodziny Kajetana Kraszewskiego, który do 1896 roku był właścicielem dworu w Romanowie jest rysowany przez niego Elementarz, ze wspaniałymi rysunkami Krzyży. Kajetan uczył na nim podstawowych pojęć swego głuchoniemego syna Bogusława. Nad gablotą wisi piękny rysunek piórkiem Bogusława Kraszewskiego „Starożytny Krzyż”. Zachował się też Modlitewnik Marii z Rulikowskich Kraszewskiej- żony Kajetana, będący później własnością Pauliny Rościszewskiej- ostatniej dziedziczki Romanowa.
W Romanowskiej Kaplicy znajduje się obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, przywieziony z Rzymu w 1901 roku przez córki Kajetana – Antoninę i Józefę. W baszcie przy moście umieszczony jest obraz Madonny z Czarnego Mostu namalowany przez Pana Jeremiasza Rościszewskiego.
Wystawa pokazuje trwałość wartości chrześcijańskich, przekazywanych w Romanowie z pokolenia na pokolenie - od praprababki Barbary Ludowiki z Dłuskich Nowomiejskiej do Pana Jeremiasza Rościszewskiego – syna ostatniej właścicielki Romanowa. Ukazuje Józefa Ignacego Kraszewskiego jako autora nie tylko „Starej Baśni”, ale autora także m.in. „Kordeckiego”, autora wspaniałych utworów poetyckich czy zapisków pamiętnikarskich.
Scenariusz i realizacja wystawy: Mariola Jeruzalska
Oprawa plastyczna: Jadwiga Mazuruk
Wystawa czynna do 31 marca 2021 roku.
Zapraszamy do obejrzenia naszej wystawy.